G2239_ἦθος
gewoonte, zede, aard, wezen, karakter
Taal: Grieks

Onderwerpen

Karakter,

Statistieken

Komt 2x voor in 2 Bijbelboeken.

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.

Woordstudie

í̱thos̱,
Bronnen

Lexicon G. Abbott-Smith

Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)

** ἦθος, -εος (-ους), τό, [in LXX: Si, prol.:27 20:26(25), IV Mac 1:29 2:7, 21 5:24 13:27*;] 1 1, a haunt, abode. 2. = ἔθος, custom, manner: pl., I Co 15:33.†

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)

ἦθος, εος, τό
  (compare ἔθος), an accustomed place: hence, in plural, haunts or abodes of animals, μετά τ᾽ ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων Ilias Homerus Epicus “Illiad” 6.511; σύας ἔρξαν κατὰ ἤθεα κοιμηθῆναι Odyssea Homerus Epicus “Odyssey” 14.411 ; of lions, Herodotus Historicus 7.125 ; of fish, Oppianus Anazarbensis Epicus “Halieutica - Poetae Bucolici et Didactici” 1.93 ; of the abodes of men, Hesiodus Epicus “Opera et Dies” 167, 525, Herodotus Historicus 1.15, 157, Aeschylus Tragicus “Supplices” 64 (Lyric poetry), Euripides Tragicus “Helena” 274, Plato Philosophus “Leges” 865e, Aristoteles Philosophus “de Mundo” 398b33 ; ἔλεγον ἐξ ἠθέων τὸν ἥλιον ἀνατεῖλαι away from his accustomed place, Herodotus Historicus 2.142 ; of plants, Callistratus Sophista “Statuarum descriptiones” 7 : metaphorically, with play on signification 11, Plato Philosophus “Phaedrus” 277a.
__II custom, usage: in plural, manners, customs, Hesiodus Epicus “Opera et Dies” 137, “Th.” 66, Herodotus Historicus 2.30, 35, 4.106, Thucydides Historicus 2.61; τρόποι καὶ ἤθη Plato Philosophus “Leges” 896c ; ἐθρέψω Ξέρξην ἐν τοῖς αὐτοῖς ἤ . prev. work 695e; φθείρουσιν ἤθη χρήσθ᾽ ὁμιλίαι κακαί “PHib.” 1.7.94 (Euripides Tragicus “Fragmenta” 1024 = Menander Comicus 218); τοῖς ἤθεσιν ἁπλοῦς Diodorus Siculus Historicus 5.21.
__II.2 disposition, character, ἐπίκλοπον ἦθος Hesiodus Epicus “Opera et Dies” 67, 78; ἦ. ἐμφυές Pindarus Lyricus “O.” 11(10).21 ; ἀκίχητα ἤ., of Zeus, Aeschylus Tragicus “Prometheus Vinctus” 187; τοὐμὸν ἦ. παιδεύειν Sophocles Tragicus “Ajax” 595 ; ὦ μιαρὸν ἦ. prev. author “Ant.” 746 ; τὸ τῆς πόλεως ἦ. Isocrates Orator 2.31 ; βελτίων τῆς πόλεως τὸ ἦ. Demosthenes Orator 20.14 ; especially moral character, opposed to διάνοια, Aristoteles Philosophus “Ethica Nicomachea” 1139a1 ; as the result of habit, τὸ πᾶν ἦ. διὰ ἔθος Plato Philosophus “Leges” 792e, compare Aristoteles Philosophus “Ethica Eudemia” 1220a39; ἦ. ἀνθρώπῳ δαίμων 1st c.AD(?): Heraclitus 119 ; ἦ. πηγὴ βίου Stoic. cited in Stobaeus, Joannes 2.7.1 ; τῆς ψυχῆς, τῆς γνώμης, Plato Philosophus “Respublica” 400d, Demosthenes Orator 61.16: frequently opposed to πάθος, Aristoteles Philosophus “Rhetorica” 1356a23 (pl.), etc.; ἠθῶν τε καὶ παθῶν μίμησις Dionysius Halicarnassensis “Epistula ad Pompeium” 3; τὸ ἦ. πρᾶος Plato Philosophus “Phaedrus” 243c: less frequently in dat., ἀγοραῖος τῷ ἤ. Theophrastus Philosophus “Characteres” 6.2, compare “Inscription Magn.” 164.3 (1st-2nd c.AD) : plural, traits, characteristics, Plato Philosophus “Respublica” 402d, Aristoteles Philosophus “Ethica Nicomachea” 1144b4 (in sg., τὸ τῆς ἀνδρείας ἦ. Plato Philosophus “Leges” 836d) : seldom in plural, of an individual, στερρὸν τὰ ἤθεα Hippocrates Medicus “ἐπιστολαί” 11; ἱερὸς κατὰ τὰ ἤθη Athenaeus Epigrammaticus 1.1e.
__II.2.b of outward bearing, ὡς ἱλαρὸν τὸ ἦ. Xenophon Historicus “Symposium” 8.3; ὑγρότης ἤθους Lycurgus Orator 33 ; ὑψηλὸς τῷ ἤ. Plutarchus Biographus et Philosophus “Dio” 4 : in plural, of facial expression, ὀφθαλμῶν ἤθη Philostratus Sophista “de gymnastica” 25.
__II.2.c in Rhet., delineation of character, ἦ. ἔχουσιν οἱ λόγοι ἐν ὅσοις δήλη ἡ προαίρεσις Aristoteles Philosophus “Rhetorica” 1395b13; ἦ. ἐμφαίνειν Philodemus Gadarensis Epigrammaticus “Rh.” 1.200S. ; especially opposed to πάθος, Longinus Rhetor 9.15, etc. ; κατ᾽ ἦ. λέγεσθαι, opposed to κατὰ πάθος, Dionysius Halicarnassensis “de Compositione Verborum” 22, compare “Lys.” 19: in pl., πραγμάτων καὶ ἠθῶν Philodemus Philosophus “περὶ ποιημάτων” 5.5; ἐν πάθεσι καὶ ἤθεσιν Demetrius Phalereus Rhetor “Demetrius on Style” 28, etc. ; so of works of art, ἡ Ζεύξιδος γραφὴ οὐδὲν ἔχει ἦ. Aristoteles Philosophus “Poetica” 1450a29; πάθος καὶ ἦ. καὶ σχημάτων χρῆσις Aelianus “Varia Historia” 4.3; πολλὰ ἤθη ἐπιφαίνει Philostratus Sophista “Heroicus” 2.10 ; also of Music, Sextus Empiricus Philosophus “adversus Mathematicos” 6.49.
__II.2.d dramatis persona, εἰσάγει ἄνδρα ἢ γυναῖκα ἢ ἄλλο τι ἦ. Aristoteles Philosophus “Poetica” 1450a11, al.
__II.3 also of animals, ἦ. τὸ πρὸς τοκέων (probable reading for ἔθος) Aeschylus Tragicus “Agamemnon” 727, compare Euripides Tragicus “Hippolytus” 1219, Plato Philosophus “Respublica” 375e, Aristoteles Philosophus “Historia Animalium” 487a12 (pl.); τὸ ἦ. ἀσθενής, of a bird, prev. work 615a18 ; of things, nature, kind, παρὰ δ᾽ ἦ. ἑκάστῳ (to each of the four elements) Empedocles Poeta Philosophus 17.28; τοῦ πυρετοῦ Galenus Medicus 7.353.
__II.4 ἐν ἤθει tactfully compare (ἠθικός 11.2), προσφέρεσθαι τοῖς ἁμαρτάνουσιν Plutarchus Biographus et Philosophus 2.73e. compare Hermias Alexandrinus Philosophus “in Platonis Phaedrum scholia” p.195A. ; διὰ μέτριον ἦθος, of the expression δοκεῖ μοι, Stephanus Medicus “in Hp.” 1.59D.

Synoniemen en afgeleide woorden

Grieks ἔθος G1485 "gewoonte, zede, gebruik, ritueel"; Grieks κακοήθεια G2550 "verdorvenheid, karakter (slecht)"; Grieks συνήθεια G4914 "omgang, gewoonte, gebruik, zede";

Literatuur


Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

BoekenBoeken