Aantekeningen bij de Bijbel: Woordstudie G02305: θειότης

Concordantie

G2305_θειότης

godheid, goddelijke natuur

Taal: Grieks

Statistieken

Komt 1x voor in 1 Bijbelboeken.

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.

Woordstudie

theioti̱s̱,

1) Goddelijke natuur, Goddelijkheid (LXX Wi.18.9, Rom. 1:20, SIG867.31 (Ephesus, ii A.D.), Plu.2.665a, etc.) 2. f.l.voor ὁσιότης (Isocrates, Busiris, 26, Plu.2.857a, en ook waarsch. in Id.Sull.6); 2) als titel van Romeinse Keizers (Orib.1.1.1, SIG900.23 (Panamara, iv A.D.), etc.)

Bronnen

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, θειότης
katabiblon.com Wiki Lexicon of the Greek New Testament and Concordance, θειότης

Lexicon G. Abbott-Smith

Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)

**† θειότης, -ητος, ἡ (< θεῖος) [in LXX: Wi 18:9*;] divine nature, divinity: Ro 1:20 (for ex. from π., v. MM, Exp., xv).†

SYN.: θεότης ^G2320, deity, godhead, divine personality. θει. = divine nature and properties, a summary term for the attributes of deity, differing from θεότης as quality or attribute from essence.

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)

θειότης, ητος, ἡ,
divine nature, divinity, LXX.Wis.18.9, NT.Rom.1.20, “SIG” 867.31 (Ephesus, 2nd c.AD), Plutarchus Biographus et Philosophus 2.665a, etc. +NT+1st c.AD+
__2 falsa lectio for{ὁσιότης}, Isocrates Orator 11.26, Plutarchus Biographus et Philosophus 2.857a, and so probably in prev. author “Sull.” 6.
__II as title of Roman Emperors, Oribasius Medicus 1.1.1, “SIG” 900.23 (Panamara, 4th c.AD), etc.

Synoniemen en afgeleide woorden

Grieks θεῖος ^G2304 "goddelijk, Drie-eenheid";

Literatuur

Walter Bauer, Wörterbuch zum Neuen Testament, , [1988], ,

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!