Aantekeningen bij de Bijbel: Woordstudie G04696: σπίλος

Concordantie

G4696_σπίλος

vlek, bezoedeling, gebrek, schandvlek

Taal: Grieks

Statistieken

Komt 2x voor in 2 Bijbelboeken.

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.

Woordstudie

spilos̱,

Bronnen

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, σπίλος
katabiblon.com Wiki Lexicon of the Greek New Testament and Concordance, σπίλος

Lexicon G. Abbott-Smith

Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)

* σπίλος (Rec. σπῖλος), -ου, ὁ 1. a rock, cliff (Arist., al.). 2. In late writers = Att.. κηλίς (v. Rutherford, NPhr., 87 f.), a spot, stain; metaph., (a) of moral blemish: Eph 5:27 (b) of riotous and lascivious persons (cf. Dion. Hal., quoted by Mayor, in l.): II Pe 2:13.†

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)

σπίλος ῐ, ὁ,

__B spot, fleck, blemish, Hippocrates Medicus “ἐπιστολαί” 16, Dorio Rerum Naturalium Scriptor cited in Athenaeus Epigrammaticus 7.297c; σ. αἵματος Josephus Historicus “Antiquitates Judaicae” 13.11.3 (pl.) ; on the moon, Plutarchus Biographus et Philosophus 2.921f; on the face or body, Dioscorides (Dioscurides) Medicus 1.33, Lucianus Sophista “Am.” 15, Artemidorus Daldianus Onirocriticus 5.67, Libanius Sophista “Declamationes” 26.19, “Geoponica” 12.26.2 : metaphorically, stain of impurity or vice, Lysis Philosophus cited in Iamblichus Philosophus “de vita Pythagorica” 17.76, NT.Eph.5.27 ; of persons, Dionysius Halicarnassensis 4.24 (conjecture), NT.2Pet.2.13. (Attic. use κηλίς acc. to Phrynichus Atticista 21.) σπῖλος Hdn.Gr.2.920; but ῐ in the equivalent σπιλάς (B) and in the compound ἄσπιλος.

Synoniemen en afgeleide woorden

Grieks σπιλόω ^G4695 "bevuilen, bezoedelen";

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!