Rouw
πενθέω G3996 "rouwen, rouwen om, klagen, jammeren over", πένθος G3997 "rouw, droefheid", אָבַל H56 "rouwen, treuren", אָבֵל H57 "rouw, rouwende (de)", אֵבֶל H60 "rouw, treurigheid, rouwklage, dodenrouw, rouwklacht", מִסְפֵּד H4553 "mourning, lamentation, wailing", מַרְזֵחַ H4798 "mourning", קָדַר H6937 "zwart zijn, donker zijn, rouwen", קוּן H6969 "mourning women, lament", תַּאֲנִיָּה H8386 "mourning, heaviness",

Zie ook: Artikelen Blog, Begrafenis, Rouw (over kinderen), Rouwmaaltijd / Marzeah, Sterven, Overlijden,

Rouw is een emotionele reactie als gevolg van een verlies, in het bijzonder het verlies van een naaste.

Inhoud

Bijbel

Het scheuren van kleren was bij de Joden een symbool van droefheid en rouw. Men deed dit door een inscheuring te maken van de hals naar beneden. In Mat. 26:65 werd het scheuren van kleren gebruikt als symbool van droefheid, omdat naar hun opvatting Jezus een godslastering uitsprak door zichzelf Gods Zoon te noemen.


Jodendom

In het hedendaagse Jodendom zijn een vijftal fases van rouw te onderscheiden.

aninoet, de tijd van het overlijden tot de begrafenis. In deze periode zijn zowel de nabestaanden als de gemeenschap bezig met 'het respect voor de dode' en niet met 'het respect voor de levenden' of zoals een voorschrift uit de joodse traditie het stelt: 'Troost uw vriend niet, zo lang zijn dode voor hem ligt'.

aweloet, de week van rouw na de begrafenis.

niwoel, vanaf de achtste dag na de begrafenis tot en met de dertigste dag na de begrafenis. Bij de dood van één van de ouders geldt een afwijkende termijn: totdat het verwaarloosde uiterlijk afstotend wordt, of anders drie maanden.

treurjaar, is de resterende tijd van lichte rouw tot een jaar na overlijden.

Yahrzeit of jaartijd, dag van bezinning, elk jaar op de sterfdag.Hierna zijn er nog momenten van rouw, zoals de herinnering op de dag van overlijden, waarbij minimaal wordt gezegd ‘zecher tsadiek livracha', "de nagedachtenis van een rechtvaardige strekt tot zegen". Is de hele familie bij elkaar, dan kan Kaddisj worden gezegd.

Het troosten van de rouwenden behoort bij de daden van verbondenheid (gemiloet chassadiem) die zonder maat en dus grenzeloos zijn. Op iedereen rust de heilige plicht om een rouwende te troosten.

Christendom

Er zijn in het christendom, afhankelijk van de kerkelijke stroming en cultuur, diverse rouwrituelen. Bij de Rooms Katholieke kerk is er Allerheiligen waarbij de gestorvenen worden herdacht. Terwijl bij protestantse kerken dit op de laatste zondag van het kerkelijk jaar – ook wel Eeuwigheidszondag genoemd – wordt gedaan. Diverse andere christelijke denominaties doen dit tijdens de dienst op oudejaarsavond of op de laatste zondag van het jaar.


Overig

Niet alleen bij mensen, maar ook bij dieren zien we dat er een bepaalde vorm van rouw is. Zo heeft men waargenomen dat reeën, na het sterven van een soortgenoot uit hun sprong (="roedel"), deze in de dagen daarna nog regelmatig bezoeken (Youtube, Reeën bezoeken dode soortgenoot).


Aangemaakt 10 februari 2005, laatst bijgewerkt 17 oktober 2022


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!