Literatuur
Bijbelteksten

Saul (koning)

Saul (Hebreeuws שָׁאוּל ^H7586), koning over de Israëlieten.

Bijbel

Koninkrijk Saul (Kaart)

Saul was de eerste koning van de Israëlieten. Hij was afkomstig van de stam Benjamin. Zijn koningschap wordt gedateerd in de elfde eeuw voor de gangbare jaartelling. In het boek 1 Samuel staat de levensloop van koning Saul beschreven. Saul had verschillende zonen, onder andere: Jonatan, Abinadab en Malkisua. Daarnaast had hij twee dochters.

Volgens de Bijbel werd hij tot koning uitgeroepen als reactie op de dreiging van de Filistijnen en Amelekieten. Na een overwinning op de Amelekieten liet hij na om hun koning te doden en hun vee te vernietigen hoewel Samuel hem dit had opgedragen. Samuel zei hem dat hierdoor zijn koningschap zou worden beëindigd.

Om zijn depressies te verdrijven liet hij de herder David naar zijn hof komen. Door zijn vriendschap met Sauls zoon Jonathan en zijn heldendaden in de oorlogen tegen de Filistijnen maakte David steeds meer naam. Davids reputatie nam zo toe dat Saul hem als een concurrent ging zien en een poging deed David uit de weg te ruimen. Doordat Jonathan David inlichtte kon deze vluchten.

De zelfmoord van Saul

De dreiging van de Filistijnen was niet geweken, na een inval in het noorden van Israël leverde Saul onder diverse slechte voortekenen slag tegen Gilboa. De slag liep uit op een grote nederlaag waarin ook de zoons van de koning sneuvelden. Wanhopig en geen uitweg meer ziende liet Saul zich door een bediende doden.

Saul werd opgevolgd door zijn zoon Isboset, behalve bij de stam Juda, waar David tot koning werd uitgeroepen. De volgende jaren was er een strijd tussen de familie van Saul en David, die door David werd gewonnen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!