Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Susa plaats in het Perzische rijk bij de rivier Ulai, het hedendaagse Shustar in Iran.
Susa שׁוּשַׁן H7800 van שושן H7799 "lelie".
In de Bijbel is de stad vooral bekend geworden omdat het grootste gedeelte van het boek Esther zich hier afspeelt. Echter ook Nehemia (Neh. 1:1) en Daniel (Dan. 8:2) waren in deze stad actief. In Ezra lezen we dat de bewoners (door Aššurbanipal, in 645 v.C.) waren verbannen naar Samaria (Ezra 4:9).
Het was in deze plaats dat Ahasveros (Xerxes) zijn winterverblijf had en daar een feest hield. Tijdens dit feest verstoot hij zijn koningin Vashti. Na enige tijd krijgt hij spijt van zijn daad en hem wordt geadviseerd om de knapste vrouwen uit zijn rijk te verzamelen en die in zijn harem te stoppen, waaronder Esther. 
Hierna zien we de strijd ontstaan tussen Haman en Mordechai, welke resulteert dat Haman alle Joden wil ombrengen. Deze opzet mislukt omdat Mordechai zijn nicht Esther, die nu koningin is, op de hoogte weet te brengen. Deze brengt op slimme wijze haar man Ahasveros op de hoogte, die zodra hij het hoort Haman en zijn zonen laat ombrengen en een nieuwe wet van Perzen en Meden uitvaardigt waarin de Joden zich mogen beschermen. Hiermee wordt het Joodse volk gered en herdenken deze gebeurtenis nog ieder jaar tijdens het Purim feest.
Archeologen hebben een groot deel van de winterresidentie weten te reconstrueren, waaronder een aantal kamers die door de auteur van Esther worden genoemd.
De oude hoofdstad van Elam en het winterverblijf van de Perzische vorsten, lag bij de rivier Ulai, in de vruchtbare, bloemenrijke vlakte van Susan (Susan = lelie), ten oosten van Babylonië. De vindplaats van de beroemde "Codex Hammurabi".
Susa is een van de oudste steden in de wereld. Opgravingen hebben aangetoond dat mensen reeds woonden op de Akropolis in 5000 v.C. en hebben het bestaan van stedelijke structuren vanaf 4000 aangetoond en het is redelijk te veronderstellen dat de stad, gelegen op een strook land tussen de rivieren Karkheh (Choaspes) en Dez (Eulaeus), toen al het politieke centrum van Elam in het vierde millennium was.
Een tweede gedeelte van de stad is de koninklijke heuvel. Uit geschreven bronnen weten we dat er sprake moet zijn geweest van een Ziggurat, die hier ergens moet hebben gestaan. Een derde gedeelte is de artisanale kwartier. De ruïnes van een donjon op een steile heuvel in het zuidoosten dateren uit de vroegste periode.
De Assyrische koning Aššurbanipal vernietigde de Elamitische stad tussen 645-640 v.C.. Het is onduidelijk wat er is gebeurd in de daarop volgende eeuw, maar hierna was Susa één van de hoofdsteden van de Achaemenidische rijk. De stad werd herbouwd door de Perzische koning Darius de Grote (522-486). Het Apadana paleis was duidelijk zijn favoriete verblijfplaats. De Griekse historicus Herodotus van Halicarnassus, die veel schreef over het Achaemenidische imperium, had geen weet van een andere hoofdstad.
Bron: www.livius.org
Na de verovering door Alexander de Grote verloor de stad haar positie als hoofdstad.
De joodse reiziger Benjamin van Tudela (ca. 1162) meldde dat het een joodse bevolking had van ongeveer 7.000 en veertien synagogen. . . . In de 19de eeuw was het de thuisbasis van enkele duizenden Joden en heette het dorp Shush.
Het hedendaagse Sushan of Shush (Perz. شوش) is een pittoresk stadje in de Iraanse provincie Khūzestān. In 2005 had Shush 64.960 inwoners (2005 World City Population), welke nog steeds ligt aan de rivier naast de oude stad Susa. Hier bevind zich ook volgens een overlevering de Tombe van Daniel, welke nu een toeristische attractie is.
Een gedeelte van het oude gebied is nu bebouwd met een modern kasteel dat onder andere werd gebruikt door de Franse archeologen die de omgeving onderzochten.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
