Literatuur
Bijbelteksten

Watergewelf

Volgens sommigen was er voor de zondvloed een watergewelf boven de aarde. Voor het eerst werd deze theorie opgeworpen door Jerome de vertaler van de Latijnse Vulgaat (ong. 400 n.C.), welke het beschreef als 'compactae et densiores aquae', wat te vertalen valt als "een gewelf van ijs" (J.-P. Migne, 'Patrologia Latina, Vol.XXII', p.659). Later werd door Immanuel Kant gesuggereerd dat de zondvloed was ontstaan door het ineen klappen van een ring van water (F. C. Haber, 'The Age of the World: Moses to Darwin'. Baltimore: The Johns Hopkins Press, 1959, p.150), een idee dat onafhankelijk in 1874 door Isaac N. Vail werd ontwikkeld (I. N. Vail, 'The Earth's Annular System'. Pasadena: Annular World Co., 4th ed., 1912, p.v.). Van recente datum is de hypothese van Dillow welke er van uit gaat van een 120 meter dikke laag op ongeveer 10 kilometer hoogte (J. C. Dillow, 'The Waters Above'. Chicago: Moody Press, 1981, p.247f.).

Bijbel

De meeste verwijzingen hebben betrekking op de zondvloed en kunnen anders uitgelegd worden. (in bold welke mogelijk op een gewelf slaan)

Genesis 1:6,7; 2:5,6,10; 3:8; 6:17; 7:6-12,17; 8:2; 9:11,15,28; 10:1,32; 11:10;

Psalm 18:10-12; 29:10;

2. Petr 3:5,6.

Wetenschappelijke verklaringen

Als er inderdaad vroeger een watergewelf was en we ervan uitgaan dat voor de zondvloed dezelfde natuurwetten golden als nu, welke mogelijkheden zijn er dan.

Als in onze tijd alle waterdamp uit de atmosfeer in vloeibaar water zou worden omgezet, en op de aarde zou regenen, zou de aardbol daarvan slechts met 2,5 cm toenemen. (Könnte man allen Wasserdampf der Atmosphäre plötzlich in einem einzigen Wolkenbruch abregnen lassen, so würde der Erdball dabei nur mit  zweieinhalb Zentimeter hohen Wasserschicht bedeckt. (Jane Werner Watson & Fritz Bolle, Die Welt in der wir leben, Originalausgabe by Time Inc., Deutschsprachige Ausgabe, 1957, pag. 72)).

Uit de hieronder weergegeven tabel blijkt dat er maximaal 30 gram water in een m³ kan voorkomen. Het idee dat er een gewelf van een kilometer dik zou zijn geweest betekent dat er verschillende problemen zouden zijn:

1. Door de dikte van dit gewelf zou al het licht worden tegengehouden.
2. Door de zwaartekracht zou dit water direct op aarde vallen, alleen een zeer hoge rotatie van dit water zou vallen kunnen voorkomen.
   • Dit geeft als bijkomstig probleem dat de temperatuur door de rotatie flink omhoog zou gaan.
3. Stel dat de dikte slechts 120 meter massief water zou zijn, dan zou dit betekenen dat de barometrische druk op aarde zou verdubbelen.
4. De temperatuur onder 2) zou door de druk oplopen tot 50° Celsius, veel planten en dieren zouden deze hoge temperaturen niet overleven.
5. Tot slot is er ook nog het probleem hoe dit water veilig naar beneden te krijgen zonder dat het zou gaan koken. Volgens sommige berekeningen zou als het water uit 2) naar beneden valt een temperatuurstijging geven van 432° Celsius wat zeker al het leven op aarde zou vernietigen.

Atmosferisch water

Boyle-Gay-Lussac

Lucht bevat vocht in de vorm van waterdamp. De opnamecapaciteit van waterdamp in lucht is beperkt. Afhankelijk van de temperatuur kan lucht een maximale hoeveelheid water bevatten. De aanwezige waterdamp kan uitgedrukt worden in waterdampconcentratie of waterdampspanning.Het verband tussen de waterdampconcentratie en de waterdampspanning is beschreven in de gaswet van Boyle-Gay Lussac.

In onderstaande tabel een overzicht van de maximale hoeveelheid water (gr/m³) bij een bepaalde temperatuur.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!