Literatuur
Bijbelteksten

Nefilim

Nefilim (Hebreeuws נְפִיל ^H5303), een soort reuzen die in de Bijbel worden genoemd.

Bijbel

Nefilim (נְפִילִים‎ ^H5303); komt alleen in het meervoud voor in Gen. 6:4 waar ze samen met de בְּנֵ֤י הָֽאֱלֹהִים֙ "zonen Gods" worden genoemd en in Num. 13:33 waar het meer in overdrachtelijke zin wordt gegeven.

Sommigen stellen dat in Ezechiel 32:27 er ook een verwijzing is, en stellen dan een wijziging van de klinkers voor waardoor גִּבֹּורִים נֹפְלִים "de gevallen machtigen" veranderd wordt in "de gevallen nefilim" (W. Zimmerli, Ezekiel vl.2 Translated J. D. Martin; Hermeneia; Philadelphia: Fortress, 1983 p168, 176; R.S. Hendel, Of Demigods and the Deluge: Towards an Interpretation of Genesis 6:1–4, JBL 106 (1987) p. 22), hier is echter geen aanleiding voor.

Etymologie

De etymologie van נְפִילִים‎ ^H5303 nĕpîlîm is onzeker (Gesenius; Abarim; BDB 1591; Klein, p. 421), misschien van נָפַל ^H5307 "vallen" (M. Jastrow, p. 915; Klein, p. 421) of נֶפֶל ^H5309 "misgeboorte" (Abarim; Klein, p. 421).

Wie waren de Nefilim?

Wie waren deze nefilim, waren het echte reuzen en waarom worden ze samen met de zonen Gods genoemd.

Er zijn een viertal verklaringen wie deze nefilim geweest konden zijn. In de kanttekeningen van de Statenvertaling lezen we “Het Hebr. woord komt van vallen, omdat zij, van God afvallig zijnde, de mensen met allerlei wrevel en tirannie overvielen, God noch mensen vrezende; waardoor een ieder, die hen zag, het hart als ontviel. Dit wordt hier ook verhaald als een bijzondere oorzaak van Gods toorn.” Dit geeft wel een verklaring wat ze deden en welk ontzag ze inboezemden, maar niet wie ze waren.

1. Een theorie, die vooral vroeger werd aangehangen, is dat het gevallen engelen waren (demonen) die seks hadden met de mensen en dat hun nageslacht de reuzen, de geweldigen, waren. Deze theorie wordt tegenwoordig vaak afgewezen op een verkeerde interpretatie van Mat. 22:30 “Want in de opstanding nemen zij niet ten huwelijk, noch worden ten huwelijk uitgegeven; maar zij zijn als engelen Gods in de hemel.” Daarnaast zou dit inhouden dat ze dezelfde zijn als "Gods zonen" en wat tot grammaticale problemen leidt.
2. Een andere mogelijkheid is dat het geen gevallen engelen waren, maar echte reuzen die dan niet menselijk zouden zijn geweest. In beide gevallen zou dan sprake zijn van bestialiteit en zou dan een aanleiding zijn geweest voor Gods toorn. Aanhangers van deze theorie moeten wel beseffen dat er complicaties zijn waar een antwoord op gevonden moet worden. Bekend is dat als dieren gekruist worden met andere dieren er soms wel nakomelingen komen, waarvan sommigen inderdaad groter zijn dan de ouders, maar dat deze in veel gevallen steriel zijn. Men moet zich dan ook afvragen of dit ook zo was met deze interactie van de nefilim en de mensen.
3. Een andere theorie gaat ervan uit dat met de zonen Gods de afstammelingen van Seth worden bedoeld die een relatie aangingen met de goddeloze afstammelingen van Kaïn (cf. 4Q417=4Q^Instruction). De theorie gaat ervan uit dat de gelovigen geen verbinding mogen aangaan met ongelovigen (cf. Deut. 23:4; 2 Cor. 6:14) en dat het nageslacht zelf ook goddeloos was. Bezwaar tegen deze theorie is, dat als Seth’s nakomelingen nefilim waren, ze niet vaker zo worden genoemd.
4. De laatste theorie gaat uit van het principe dat de nefilim de machthebbers waren, het soort aristocraten die we in het Midden-Oosten tegenkomen, en als echte despoten iedere vrouw nam waar ze zin in hadden om zo hun dynastie te vestigen. Als bezwaar kunnen we ons afvragen waarin deze aristocraten dan afweken van de despoten na de zondvloed dat God zo vertoornd op hen was. Net als de tweede theorie komt deze mij niet erg overtuigend over.

Aangemaakt 29 september 2018

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!