Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Brits Israël, een sekte die gelooft dat de Kelten en Germanen de afstammelingen zijn van de tien stammen die door de Assyriërs in ballingschap werden meegevoerd. In Amerika noemen ze zich vaak Christian Identity.
Het ontstaan van deze groepering wordt toegewezen aan Francis Drake (1540-1596) en Jacobus I van Engeland (1566-1625), waarbij de laatste zelfs meende dat hij de koning van Israël was. De groepering werd in de 19de eeuw populair. In Nederland is het Ekklesia Evangeliekorps-Holland die dit gedachtegoed aanhangt en waarbij ze beweren dat de Nederlanders van de stam Zebulon afstammen. In feite is dit niets anders dan een van de vele varianten van de Vervangingstheologie. Daarnaast is in 2002 door een van hun volgelingen, G.J.van Loon, ook een politieke partij – Nederlands Israël Partij – opgericht (NIP, Over ons).
Ook leeft de gedachte binnen deze groepering dat moderne Duitsers afstammen van de oude Assyriërs (→ hoofdartikel).
Een variant op Brits Israël is The Worldwide Church of God gesticht door Herbert W. Armstrong (1892-1986). Volgens hen zijn de tien verdwenen stammen van Israël terug te vinden in Groot-Brittannië (Efraïm), de Verenigde Staten (Manasse) en West-Europa (de overige acht). Voordat Christus terugkeert naar deze aarde zullen eerst Efraïm en Manasse in een grote crisis raken door toenemende decadentie en groot moreel verval. Tenslotte zal de derde wereldoorlog uitbreken, die eindigen zal in het Heilige Land (M.H. Ipenburg, p. 915).
Na de dood van Armstrong ontstonden er vele afsplitsingen waaronder de Living Church of God, in het Nederlands ook bekend als de Wereld van Morgen, en berucht vanwege de moorden door Terry Ratzmann op medevolgers van dit genootschap (Wikipedia, Terry Ratzmann; New York Times, 18 maart 2005).
Zij beschouwen zich als nakomelingen van de tien 'verloren' stammen, dit baseren ze onder andere op de Declaration of Arbroath (1320) waarin staat:
"Most Holy Father and Lord, we know and from the chronicles and books of the ancients we find that among other famous nations our own, the Scots, has been graced with widespread renown. They journeyed from Greater Scythia by way of the Tyrrhenian Sea and the Pillars of Hercules, and dwelt for a long course of time in Spain among the most savage tribes, but nowhere could they be subdued by any race, however barbarous. Thence they came, twelve hundred years after the people of Israel crossed the Red Sea, to their home in the west where they still live today" (Constitution Society, The Declaration of Arbroath 1320)
Zij maken dan de link dat de Schotten eerst Scythen waren en dat deze tot de verloren stammen behoorden (Yair Davidy (1996). "Lost Israelite Identity": The Hebraic Ancestry of Celtic Races. Brit-Am. p. 240–242.; John H. Ogwyn, The United States and Britain in Prophecy. p. 27–28).
Omdat zij zichzelf beschouwen als nakomelingen van de twaalf stammen, houdt dat in dat ze ontkennen dat de huidige Joden echte Joden zijn. Dit proberen ze te onderbouwen met pseudo-wetenschappelijke stellingen als "It is important to notice that the DNA of modern Jews significantly differs between Ashkenazic and Sephardic Jewish types and also differs significantly with that of ancient Israel. It must be pointed out that multiple studies show a connection between modern Jewish DNA and that of the Turks; this DNA is Altaic, not Semitic" (British Israel Basics, The DNA of Western European Nations), anderen baseren zich op Josephus die schreef dat "de tien stammen tot nu toe buiten de Eufraat zijn" (Fl. Josephus, Antiquities. 11.133; British-Israel Canada, Answers its Critics).
Sommige aanhangers gaan zelfs zover dat de Britse koninklijke familie via een dochter van Zedekia, de laatste koning van Juda, in rechte lijn afstamt uit het huis van koning David. Volgens deze legende ontsnapten de profeet Jeremia en zijn schrijver Baruch met 'de dochters van de koning' (Jer. 41:10; 43:6) naar Egypte (William H. Brackney, Historical Dictionary of Radical Christianity, p. 61-62).
Ferrar Fenton (1832–1920) vertaalde de Bijbel. De vertaling staat vooral bekend om een herschikking van de boeken van de Bijbel volgens de chronologie van Fenton. Daarnaast wordt de Naam van God consequent vertaald met "The EVER-LIVING"
Aangemaakt 29 september 2018, laatst gewijzigd 23 november 2019
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!