Literatuur
Bijbelteksten

Personificatie

Personificatie is een stijlfiguur waarbij abstracte concepten, als natuurlijke krachten, of niet menselijke levensvormen, als fauna en flora, of levenloze dingen als personen (of als dieren) worden weergegeven. Personificatie is vaak een onderdeel van allegorie, parabel en metafoor in de Bijbel.

Bijbel

In de Bijbel zijn vele personificaties te vinden, waarbij opvalt dat in diverse gevallen het begrip niet alleen als persoon wordt afgebeeld maar soms ook als een dier.

Een van de bekendste voorbeelden is de wijsheid in Spreuken 8-9 welke als vrouwelijk persoon voorgesteld, een bekende stijlfiguur in het Hebreeuws. Andere voorbeelden van personificatie in de Bijbel is vrouwe Verstand ("Verstandigheid" in de SV) welke tegelijk met vrouwe Wijsheid wordt gepresenteerd (Spr. 8:1) en vrouwe Dwaasheid in het volgende hoofdstuk (Spr. 9:13). Ook Jezus personifieert de wijsheid op een soortgelijke manier (Mat. 11:19).

Tijger

Het allereerste voorbeeld in de Bijbel is de zonde die (als een roofdier) aan de deur ligt (Gen 4:7), terwijl iets verderop wordt gesproken over de stem van het bloed die roept van de aardbodem (Gen. 4:10).

In de fabel van Jotham lezen we over de bomen (Richt. 9:8-15). Terwijl in Psalm 19 er een personificatie van de hemel (Ps. 19:2) is en van de dag en de nacht (Ps. 19:3). In Jesaja lezen we dat de bergen en heuvels zingen en de bomen klappen (Jes. 55:12). In Prediker 1:5 lezen we over die zon die hijgt naar de plaats waar zij opkomt. Andere voorbeelden zijn: "Daarom zal het graf zichzelf wijd opensperren..." (Jes. 5:14), "Dat het veld huppele van vreugde..." (Ps. 96:12).

Een voorbeeld waar een begrip als dier wordt afgebeeld zagen we reeds in Genesis waar de zonde als een roofdier aan de deur ligt (Gen 4:7). Een ander voorbeeld vinden we in Psalm 114:4 en 6 waar bergen springen als rammen en heuvels als lammeren.

Aangemaakt 10 augustus 2019, laatst bijgewerkt 21 februari 2022

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!