Synode van Dordrecht

Zie ook: Beeldbank, Dordtse Kerkorde, Dordtse Leerregels,

De Synode van Dordrecht, ook wel Dordtse Synode, was een door de Nederduits Gereformeerde Kerk belegde kerkvergadering die een einde moest maken aan het conflict tussen remonstranten en contra-remonstranten. Deze duurde van 13 november 1618 tot 29 mei 1619 en bestond uit 180 zittingen. Het theologische conflict betrof voor een groot deel het leerstuk van de ‘predestinatie’.

Inhoud

Geschiedenis

Officiële bekendmakingen

In de Acta van de synode van Dordrecht staat de voortgang beschreven en welke besluiten er zijn genomen.

De Dordtse Leerregels werden uiteindelijk vastgesteld en aanvaard tijdens de 136ste zitting, in april 1619. Samen met de Nederlandse Geloofsbelijdenis van Guido de Brès uit 1561 en de Heidelbergse Catechismus van Ursinus en Olevianus uit 1563 zouden zij gaan gelden als de Drie Formulieren van Enigheid in de Gereformeerde Kerk van de Nederlanden.

De Dordtse Kerkorde die een herziening en aanvulling was van de Haagse kerkorde (1586) werd niet in eerste instantie door iedereen aangenomen, pas in 1834 toen kerken zich afscheiden van de Nederlandse Hervormde Kerk werd deze door hen in gebruik genomen.

Tijdens deze synode werd ook besloten dat de gehele Bijbel uit de grondtekst (Hebreeuws, Aramees en Grieks) in het Nederlands te vertalen. Deze Nederlandse vertaling, die in 1637 klaar was, staat tegenwoordig bekend onder de Staten Vertaling.


Externe links


Aangemaakt op 6 november 2019


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!