Literatuur
Bijbelteksten

Hagel

Bijbel

Als straf van God

Zie ook: Tien plagen

De hagelbui bij Jozua

Nadat de inwoners van de stad Gibeon de hulp van Jozua en zijn strijdmacht hadden ingeroepen, vertrekt Jozua 's nachts met grote spoed van Gilgal naar Gibeon (→ Slag bij Gibeon, Zonstilstand Jozua), dit is een afstand van ongeveer 20 km. In de vroege morgen overvalt hij de vijand, die dacht dat de ze nog ver weg waren. Vervolgens deed God de Amorieten in verwarring raken (Joz 10:10), zeer waarschijnlijk door een zwaar onweer op hen los te laten barsten, zodat ze geen geregelde tegenstand kan bieden. De Amorieten lijden een gevoelige nederlaag en moeten vluchten in N.W. richting en proberen via de bergpas van Beth-Horon te ontsnappen naar Azeka en Makkeda. Voordat zij echter deze steden bereikten, waren al velen gesneuveld en nog meer waren er verpletterd door de zware hagelstenen, die God op de Amorieten deed neerstorten (Joz 10:11).

Sommige geleerden hebben gedacht dat het geen gewone hagelstenen waren, maar dat het meteorieten zouden zijn die op de Amorieten neervielen. Nu is het bekend dat in het (recente) verleden verschillende mensen getroffen zijn door neervallende meteorieten. Ook in het Midden-Oosten zijn er een aantal verslagen die zouden kunnen duiden op zo'n fenomeen, zo wordt in de 10 Jaren Analen van Mursili gezegd: "So I marched, and as I arrived at Mt. Lawasa, the storm-god, my lord, showed his godly miracle. He hurled a meteor. My army saw the meteor; (and) the land of Arzawa saw (it). And the meteor went; and struck the land of Arzawa. It struck Apasa, the capital city of Uhhaziti, Uhhaziti fell on (his) knees; and became ill" (Younger 1990, 208). Ook in een brief van Sargon aan een godheid staat "Adad, the violent, the son of Anu, the valiant, uttered his loud cry against them; and with a flood cloud and hailstones (lett. 'de stenen van de hemel'' [NA, An-el]), he totally annihilated the remainder" (Younger, 210), in Omen 261 wordt vermeld, "When it thunders in Sebat, heaven will rain with stones" (Thompson 1900, lxxxi) en als laatste wil ik de Gebal Barkal Stele van Thutmoses III aanhalen "It was not known that you might learn/witness the miracle of [Amun-Re] before the face of all the Two Lands (Egypt). [It was evening, when the enemy troops came near]. [The guards] were about to come to meet in the night to make the regular (change of) watch. There were two hour-watchers; then a star came from the south of them. The like had never happened. It beamed towards them from its position. Not one remained standing there" (Younger, 217).

Naast deze historische vermeldingen zijn er ook op verschillende plekken op aarde grote "meteorieten-velden" gevonden, waaronder in Korea, Vietnam, Antartica en Egypte. In Israël is onderzoek geweest of hier grote getale meteorieten zijn en wel in de omgeving van bovengenoemde locatie van Beth-Horon. In een persoonlijke correspondentie met met Dr. Noah Brosch, Director, van the Wise Observatory in Israel, schreef Dr. Brosch het volgende:

Although some meteorites were found in Israel, I am not aware of any specifically linked to Beit Horon, or dated to about 1500 to 1000BC. Small meteorites would fall at free-fall velocity, after being slowed down by the atmosphere. In order to have a swarm of meteorites slew many Amorites, but no Israelite, the swarm would have to be extremely well concentrated.

Deze laatste opmerking is interessant, dat een meteorieten zwerm zeer geconcentreerd moesten vallen om de Amorieten te raken en niet de Israëlieten. We moeten ons dan ook afvragen of zoiets mogelijk is, Dr Brosch vervolgt dan ook met:

This is normally not the case, as even when the meteors would come in bunches, they would disperse during the atmospheric passage and would leave a rather large (many square km) footprint. This is also true for a large meteor that would have disintegrated at high altitude dropping many meteorites on the ground.

De kans dat het dus om meteorieten gaat is dus zeer klein omdat 1) er geen meteorieten zijn gevonden in deze omgeving; 2) het zeer vreemd zou zijn als deze alleen de Amorieten zouden treffen; 3) er is ook een andere verklaring waardoor de Amorieten getroffen zouden zijn.

In de Bijbeltekst staat heel duidelijk dat het gaat om hagelstenen, dit betekent dat er een storm geweest moet zijn. Prof. Dr. Claude Marriotini beschrijft in zijn blog van verschillende andere stormen in de Bijbel in connectie met straffen van God, al dan niet in combinatie met een veldslag. Het is dan ook logisch om te veronderstellen dat het in deze passage niet om iets anders is.

We kunnen ons afvragen of het mogelijk is of mensen kunnen sterven als ze worden geraakt door hagelstenen. Daarnaast is de vermelding in Jozua dat de Amorieten stierven door neervallende hagelstenen allerminst onwaarschijnlijk, gezien de desastreuze gevolgen van hedendaagse hagelbuien, daarnaast is dit onweer een goede verklaring dat zij geen geregelde weerstand konden bieden en moesten vluchten.

Ontstaan van Hagel

Hagel ontstaat wanneer kleine ijs- en sneeuwkristallen terechtkomen in luchtlagen met grote onderkoelde waterdruppels. Het bovenste deel van een buienwolk, waar het meer dan 20 °C vriest, bevat ijskristallen, terwijl het onderste deel, met temperaturen tussen -10 en -20 °C, onderkoelde druppels bevat. Door dalende en stijgende luchtbewegingen in de wolk komen ijsdeeltjes op niveaus met veel onderkoeld water. Zo komt het tot botsingen tussen onderkoelde druppels en ijs. De onderkoelde druppels zetten zich af op de ijskristallen, die groeien en ten slotte als hagel uit de wolk vallen.
Hagelstenen bestaan vaak uit laagjes die afwisselend mat en helder zijn. In het eerste geval vriezen de botsende deeltjes of druppels onmiddellijk vast; in het tweede geval wordt zoveel water ingevangen dat er een waterlaagje ontstaat dat pas kort daarna bevriest.
In Nederland komt zomerhagel met een diameter van 2 centimeter of meer gemiddeld vijf keer per jaar ergens in het land voor. Vrijwel elke zomer komen plaatselijk ook grotere hagelstenen omlaag: op 23 juli 1996 vielen er in Apeldoorn en omgeving hagelstenen van circa 6 centimeter. Op 6 juni 1998 zijn extreem grote hagelstenen gevallen tot bijna 10 centimeter lengte.

Grote stenen zijn door hun gewicht gevaarlijker dan kleine. Bovendien slaan ze met grotere snelheid in. Bolvormige stenen van 3 centimeter halen zo'n 50 km/h, stenen als tennisballen van 6 centimeter wegen ongeveer 100 gram en vallen met 120 km/h. Nog grotere stenen zouden snelheden kunnen bereiken van 300 km/h. Hagelstenen hebben vaak langwerpige uitsteeksels en daarom zegt het gewicht meer over het gevaar dan de afmeting. Grote hagelstenen ontstaan in gigantische onweerswolken die soms tot meer dan 10 kilometer hoogte uitgroeien en waarin krachtige omhoog en omlaag gerichte luchtstromingen voorkomen. Zulke buien gaan vergezeld van valwinden, windstoten of windhozen. Hagel kan grote schade aanbrengen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!