Algonquin Zondvloed

Zie ook: Zondvloed, Zondvloed (doorverwijspagina),

De Algonquin zijn een inheems volk welke in de omgeving van Quebec en in Ontario (Noord-Amerika) wonen. In hun legenden en mythen komen meerdere zondvloed verhalen voor.

Inhoud

Het zondvloed verhaal

De korte versie is (First People, Algonquin Flood Myth):

De god Michabo was op een dag aan het jagen met zijn roedel getrainde wolven toen hij een zeer vreemd schouwspel zag, de wolven zwommen een meer in en verdwenen. Hij volgde ze het water in om ze op te halen en terwijl hij dat deed, overstroomde de hele wereld.
Michabo stuurde toen een raaf uit om wat aarde te vinden om een nieuwe aarde te maken, maar de vogel keerde tevergeefs terug in zijn zoektocht.
Toen stuurde Michabo een otter om hetzelfde te doen, maar wederom tevergeefs.
Uiteindelijk stuurde hij de muskusrat en zij bracht hem genoeg aarde terug om met de wederopbouw van de wereld te beginnen. De bomen hadden hun takken verloren in de overstroming, dus schoot Michabo magische pijlen op hen af die onmiddellijk nieuwe takken werden, bedekt met bladeren.
Toen trouwde Michabo met de muskusrat en zij werden de ouders van het menselijk ras.

In de andere verhalen worden bepaalde onderdelen verder uitgewerkt of toegedicht aan andere personen. Bijvoorbeeld de god Michabo wordt vervangen door de jager Kwi-wi-sens Nenaw-bo-zhoo die de woede van de zeegod opwekt en die zorgt voor de zondvloed (First People, The Great Flood).

In veel Indiaanse culturen wordt de wereld gecreëerd door een dier dat naar de bodem van de oceaan duikt en beetje bij beetje land opvoert. We zien dat element terug in de diverse zondvloed verhalen van de Algonquin en waar een muskusrat dit doet. Een ander aspect van de Indiaanse mythologie is de vloeiende grens tussen de dierenwereld en de mensenwereld en welke we ook in deze verhalen terugvinden, in dit geval Michabo trouwt met de muskusrat.


Kritiek

Deze zondvloed verhalen van de Algonquin – veelal eerst tot één verhaal samengesteld – worden vaak als een verbasterde versie van het Bijbelse zondvloed verhaal bezien. Verder wordt meestal alleen het volgende verhaal aangehaald: “Lang geleden, toen mannen slecht waren geworden, kwam de Sterke Slang Maskanako. Hij was de vijand van mensen, en ze raakten verwikkeld, haatten en vochten tegen elkaar. De kleine mannen (Mattapewi) vochten met Nihanlowit, bewaker van de doden. De Sterke Slang besloot alle mensen te vernietigen, en de Zwarte Slang liet het slangenwater snel stromen, verspreidde zich overal en vernietigde alles. Toen stroomde het water weg en het grote kwaad verdween langs het pad van de grot” (Mark Isaak, Flood Stories from Around the World). Echter dit verhaal – onder andere aangehaald door Hans Kelson (A. Dundes, p. 146-147) en Alfred M. Rehwinkel (A.M. Rehwinkel, p. 62) – is in alle gevallen terug te herleiden naar het boek "Die Flutsagen" van Richard Andree (R. Andree, p. 71-75) en daarin verhaalt de schrijver dat hij het van de Walam Olum der Linni-Lenape indianen heeft (R. Andree, p. 71). Het samenvoegen van verhalen van verschillende volken is dan ook een veelvoorkomend probleem welke we ook bij andere schrijvers zien (J.G. Frazer, p. 295). Daarnaast is ook nog eens de wetenschappelijke consensus dat de Walam Olum een vervalsing is. Het verhaal van Richard Andree kan dan ook om deze redenen niet als authentiek beschouwd worden.

Tot slot worden in de (echte) zondvloed verhalen van de Algonquin de belangrijke elementen zoals een ark waarop een mensenechtpaar en alle dieren gaan niet vermeld. Om die reden zijn er dan ook weinig overeenkomsten met het Bijbelse zondvloed verhaal.


Aangemaakt 29 juli 2023


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!