Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
De Judasboom (Cercis siliquastrum; Hebreeuws כליל החורש) is een boom uit de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae).
De Judasboom wordt niet in de Bijbel genoemd. Maar wordt in de volksoverlevering aangewezen als de boom waar Judas Iskariot zich aan verhing.
Volgens de overlevering dankt de Judasboom (Cercis siliquastrum) zijn naam aan het idee dat Judas Iskariot zich zou hebben verhangen aan deze boom, nadat hij Christus had verraden en tot berouw was gekomen (Mat. 27:5). Op dat moment zouden de bloemen veranderd zijn van wit naar het rood van zijn bloed, omdat de boom zich schaamde over deze gruwelijke daad. Een andere lezing is dat de bloemen, die uit het kale hout te voorschijn komen, naar de wonden van Jezus verwijzen die bij de kruisiging zijn aangebracht.
Nu wil dit weinig zeggen daar er verschillende planten zijn vernoemd naar deze daad van Judas, naast de hier behandelde Judasboom is er ook de Judaspenning (Lunaria annua), de trilzwam Judasoor (Auricularia auricula-judae) en de Judasbeurs, ook wel Vingerhoedskruid (Digitalis purpurea) genoemd, die allemaal een paarse of bloedrode kleur hebben. Er is dan ook geen enkele zekerheid dat het daadwerkelijk de Judasboom is geweest waaraan Judas zich ophing.
| Taxonomische indeling | |
|---|---|
|
|
De boom heeft een lage, onregelmatige kroon die koepelvormig is en kan 10 tot 12 meter hoog worden. De 10 cm grote geelachtige of donkergroene bladeren zijn bijna cirkelvormig met een hartvormige voet en een gave rand. De bladsteel is 5 cm lang. De boom bloeit in Nederland april/mei en heeft dan roze (tot witte) vlindervormige bloemen, die in groepjes van drie tot zes stuks bijeen staan. De bloemen groeien zowel aan de takken als aan de stam (cauliflorie) en bloeien vaak al voordat de bladeren aan de boom komen.
Net als bij de Johannesboom, zijn er peulen die tot 10 cm lang worden en een heldere, bleekpaarse kleur hebben. Na verloop van tijd worden ze bruin en blijven in de winter aan de boom hangen.
De boom komt oorspronkelijk voor in bergachtige streken van Zuid-Europa en West-Azië. De Judasboom wordt tegenwoordig ook soms in Nederland aangeplant in parken en tuinen als sierboom.
De boom moet meteen op de juiste plek worden geplant, daar verpoten later bijna onmogelijk is. Snoeien is in principe overbodig, tenzij men de boom wil verjongen. de takken moeten dan vlak boven de grond worden afgezaagd. Snoeien doet men in het algemeen in de zomer om te voorkomen dat de wonden gaan inrotten of het meniezwammetje (Nectria cinnabarina) er vat op krijgt (herkenbaar aan de scharlaken- bruinrode, in framboosachtige groepjes zwammen die door de barst heen groeien). Als men snoeit moet voorkomen worden dat de nieuwe takken of scheuten niet te dicht bij elkaar groeien, daar deze later voor problemen kunnen zorgen en makkelijk afbreken door harde wind.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!