Een orakel (Grieks χρησμός) verwijst in eerste instantie naar een persoon, meestal priesters of priesteressen, die in staat is om een boodschap van een godheid over te brengen. In tweede instantie is het de plek waar deze boodschappen werden uitgesproken.
In de Bijbel komen we de orakelstenen Urim en Thummim tegen die door de hogepriester werd gebruikt. Een andere soortgelijke vorm komen we tegen bij het lot werpen welke in verschillende passages worden genoemd (Hand. 1:23-26). Een andere aanwijzing komen we tegen als koning Saul naar de heks van Endor gaat (1 Sam. 28:7; 1 Kron. 10:13).
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!